ลูกแมวจอมซ่า...กับนายบ้าคาราโอเกะ
เรื่องราวของสาวขี้อ้อน จอมเอาแต่ใจ กับคนบ้าคาราโอเกะ แถมยังขี้หึง ขี้บ่น จนยัยลูกแมวต้องหาทางออก แต่ก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น... ลูกแมวตัวนี้จะมีวิธีอะไรที่จะหลบหลีกนายคนนี้ได้ ลองติดตามกันนะคะ ^^
ผู้เข้าชมรวม
4,716
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบจนได้
ดีใจมากๆ เลยค่ะ เรื่องแรกในชีวิต สำเร็จจนได้
ถึงจะไม่ใช่นิยายที่มีค่าและก็ไม่ได้เลิศเลออะไร แต่มันก็เป็นความภูมิใจของคนแต่ง
และที่สามารถแต่งเรื่องนี้จนจบได้ มีหลายคนที่ส้มอยากจะขอบคุณนะคะ
ถ้าไม่มีพวกเค้า ลูกแมวของส้มคงจะมาถึงตรงนี้ไม่ได้
คนแรก
ส้มอยากขอบคุณพี่อ๊อฟ คนนี้เป็นคนแรกที่สนับสนุนให้ส้มแต่งเรื่องนี้ และเค้าก็ยังเป็นแรงบันดาลใจของส้มด้วย ในตอนแรกที่คิดจะแต่งนิยายมันก็เป็นเหมือนแค่ความคิดไร้สาระของเด็กคนนึ่งและส้มก็ยังลังเลไม่กล้าที่จะแต่งออกมา แต่พี่เค้าบอกว่า แต่งไปเถอะ ถ้าทำแล้วมีความสุข สบายใจก็ทำไป ใครจะว่าไม่ดียังไง พี่ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ แถมยังช่วยคิดชื่อเรื่องให้ด้วยนะ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ตั้งตามที่เค้าแนะนำอะนะ ^^
ส้มรักคนคนนี้เหมือนที่พิมพ์รักนายแทน....
คนที่สอง...
ต้องขอบคุณพี่นัฐชา เป็นพี่สาวที่คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ เรียกว่าแต่งเรื่องนี้จนจบได้ก็เพราะพี่สาวคนนี้ ถ้าไม่มีพี่นัฐชาส้มคงจะท้อไปตั้งนานแล้ว ลูกแมวจอมซ่าฯ คงจะไม่ได้มีตอนจบเหมือนในวันนี้ พี่สาวไม่ได้ให้กำลังแค่การแต่งนิยายเท่านั้นนะแต่พี่เค้ายังให้คำแนะนำเรื่องต่างๆ (ความรัก) คอยเป็นห่วงสุขภาพ และไม่เคยลืมที่จะมาทักทายในไอดีอยู่เสมอ ส้มไม่รู้ว่าพี่สาวน่ารักแบบนี้กับทุกคนรึปล่าว แต่สำหรับส้ม พี่เค้าเป็นคนที่น่ารักมากๆ ขอบคุณพี่นัฐชามากๆ ค่ะ
ส้มรักพี่สาวคนนี้เหมือนที่น้องแพรรักพี่พิมพ์....
คนต่อไป...
นายฉงเฉง หรือปั้น ส้มต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆ ด้วยเหมือนกัน เค้าบอกว่าพอเค้าเข้ามาอ่านเรื่องนี้แล้วหยุดอ่านไม่ได้ ส้มประทับใจกับคอมเม้นแรกของเค้ามากๆ เค้าบอกว่า ผมเข้ามาทุกวันเลยนะเนี๊ยะ อ่านตอนกลางคืน ตอนนี้ผมอ่านจบตอนที่ 17 แล้ว อยากติดตามผลงานจัง เอามาไวๆหน่อยนะครับ ... น่าจะมี ให้ถึง 30 ตอนเลยก็ยิ่งดีนะ อิอิ จะเป็นกำลังใจให้ ได้อ่านข้อความแบบนี้แล้วมันรู้สึกดีจริงๆ นะ อยากจะแต่งให้ถึง 30 ตอนจริงๆ แต่ก็ต้องขอจบแค่ตอนที่ 26 นี่ล่ะค่ะ
ส้มรักนายปั้นคนนี้เหมือนที่พิมพ์รักแป้ง เมย์ นนนี่ รวมทั้งอั้มด้วย....
ต่อไป...
อันนี้ต้องขอบคุณเป็นหมู่คณะเลย คือต้องขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาอ่านนิยายของส้ม ทั้งคนที่เข้ามาอ่านแล้วเม้นให้กำลังใจกัน และคนที่เข้ามาอ่านแต่ไม่ได้เม้นด้วย ขอบคุณเพื่อนในเด็กดีทุกคนค่ะ
สุดท้าย...
สิ่งสุดท้ายที่อยากขอบคุณก็คือ เวบเด็กดี ถ้าไม่มีบล๊อกของเวบนี้เราก็คงจะไม่ได้แต่งเรื่องนี้จนจบ ส้มเข้ามาเวบนี้บ่อยมาก ได้ทั้งความรู้จากกระทู้ต่างๆ ที่พี่เวบมาสเตอร์นำมาลงไว้ และกระทู้อื่นๆ ของเพื่อนในเวบด้วย นอกจากนั้นยังได้มิตรภาพดีๆ จากเพื่อนที่เข้าไปทักทายในไอดีด้วย
ส้มรักเวบเด็กดีเหมือนที่พิมพ์รักแม่....เพราะเป็นผู้ที่ให้โอกาสและส่งเสริมมือใหม่หัดเขียนอย่างส้มได้ทำอะไรหลายๆ อย่างในเวบนี้
ถ้ามีโอกาส ฉันจะกอดเค้า
คนที่ฉันรัก และรักฉันอย่างสุดหัวใจ
che ery
ผลงานอื่นๆ ของ Luk-maew-noy ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Luk-maew-noy
ความคิดเห็น